Święto Konstytucji 3 Maja w Bielsku Podlaskim
W Bielsku Podlaskim podobnie jak w wielu miejscach w Polsce również odbyły się obchody święta Konstytucji 3 Maja. Zgromadziły one wielu mieszkańców miasta Bielska Podlaskiego i Powiatu Bielskiego oraz przedstawicieli parlamentu, samorządów lokalnych, służb mundurowych, instytucji i przedsiębiorstw, a także organizacji pozarządowych, kombatantów i harcerzy.
Organizatorem uroczystości był Powiatowy Zespół do Spraw Obchodów Świąt i Rocznic Patriotycznych. Obchody rozpoczęły się nabożeństwem za ojczyznę w cerkwi św. Archanioła Michała, a następnie w Bazylice pw. Narodzenia NMP i Św. Mikołaja została odprawiona msza święta w intencji ojczyzny, koncelebrowana przez ks. prałata Kazimierza Siekierko ? dziekana bielskiego oraz ks. prałata płk. Henryka Polaka i ks. kanonika Dariusza Kujawę. Po zakończeniu mszy świętej jej uczestnicy zgromadzili się przed pomnikiem św. Jana Pawła II, gdzie złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze.
Świecka część programu odbyła się przy pomniku Niepodległości Polski, gdzie przy akompaniamencie Młodzieżowej Orkiestry Dętej, wykonującej hymn państwowy, wciągnięto flagę na maszt.
Do zebranych mieszkańców powiatu przemówienie wygłosił gospodarz uroczystości Starosta Bielski Sławomir Jerzy Snarski.
Pan starosta w swoim wystąpieniu nawiązując do homilii wygłoszonej przez ks. dziekana Kazimierza Siekierko podkreślił szczególną rolę Konstytucji 3 Maja, a także współcześnie obowiązującej konstytucji dla losów Ojczyzny i Narodu Polskiego. Porównał konstytucję do Dekalogu. Podkreślił, iż tylko wtedy jej zapisy są żywe i wpływają na życie publiczne, gdy podobnie jak przykazania Dekalogu są powszechnie stosowane i przestrzegane. Tym samym nawiązał do sytuacji panującej w naszym kraju, w którym toczy się obecnie dyskusja na temat obowiązującej konstytucji i jej przestrzegania.
Następnie głos zabrał Senator Rzeczpospolitej Tadeusz Romańczuk.
Po wystąpieniach starosty i senatora montaż słowno-muzyczny przedstawili uczniowie Zespołu Szkół Nr 4 im. Ziemi Podlaskiej w Bielsku Podlaskim, którym towarzyszyła kapela zespołu pieśni i tańca Podlaskie Kukułki.
Na zakończenie tej części uroczystości starosta bielski Sławomir Jerzy Snarski, wicestarosta Piotr Bożko, przewodniczący rady powiatu Adam Łęczycki złożyli wieńce i kwiaty pod pomnikiem Niepodległości Polski, oddając hołd twórcom konstytucji i wszystkim pokoleniom Polaków, które kontynuowały jej tradycje i dziedzictwo.
Następnie kwiaty złożyły delegacje z różnych instytucji, przedsiębiorstw i organizacji.
Wiązankę złożyła również wieloosobowa delegacja Chrześcijańsko Demokratycznego Stowarzyszenia „Nasze Podlasie”.
Obchody Święta Konstytucji 3 Maja w Bielsku Podlaskim zakończył koncert w bielskiej Bazylice zatytułowany
„Na spotkanie wolności Poezja Jana Pawła II” w wykonaniu artystów Studia Piosenki FART.
RP;PD
Święto Konstytucji 3 Maja – historia
225 lat temu – 3 maja 1791 roku Sejm Czteroletni ukoronował swoje obrady uchwaleniem jednego z najbardziej doniosłych aktów w historii Polski – Ustawy Rządowej, od dnia uchwalenia zwaną dziś Konstytucją 3 Maja.
Była to pierwsza pisana i nowoczesna polska konstytucja, a druga na świecie, po amerykańskiej z 1787 r. Jej celem była regulacja ustroju Rzeczypospolitej Polskiej dotychczas opartego na pełnych wad zasadach demokracji szlacheckiej i wolnej elekcji, a ostatecznie odbudowa, wzmocnienie i konsolidacja Państwa Polskiego. Wprowadziła nowy ustrój, monarchię konstytucyjną opartą o zasady zwierzchnictwa narodu i trójpodziału władz, utrzymując wprawdzie ustrój stanowy, ale wyłączając z praw wyborczych szlachtę nie posiadającą ziemi. Wzmocniono ochronę praw mieszczan, nadając im prawo nabywania dóbr i otwierając drogę do uzyskiwania szlachectwa. Konstytucja niewiele natomiast zrobiła dla chłopów, pozbawiając jedynie szlachtę prawa najwyższej zwierzchności wobec poddanych.
Istotną zmianą ustrojową było też zniesienie liberum veto oraz wolnej elekcji i zastąpienie jej dziedzicznością tronu królewskiego. Skasowano odrębność między Koroną i Litwą, wprowadzając jednolity rząd, skarb i wojsko. Uregulowano także zagadnienia wyznaniowe, deklarując wolność wyznań.
Konstytucję 3 Maja poprzedziły lata wysiłków i ogromnej pracy wykonanej przez mnóstwo ludzi skupionych wokół stronnictwa „Familii” Czartoryskich, w tym samego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Współautorami Ustawy Zasadniczej i prac nad reformą państwa byli m.in.: Marszałek Sejmu Stanisław Nałęcz Małachowski, ks. Hugo Kołłątaj, książę Kazimierz Sapieha – marszałek konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz Ignacy Potocki przywódca stronnictwa patriotycznego. W sercach i umysłach tych ludzi istniał szczery zamiar i wola reformy Państwa Polskiego, a ich celem było uzyskanie dobrobytu i bezpieczeństwa. Pierwsze ważne korki w tym kierunku podjęto już w 1764 r. na sejmie konwokacyjnym, wprowadzono nowy regulamin obrad Sejmu, ograniczono prawa hetmanów i zreformowano system celny. Dalsze reformy, inicjowane przez samego króla dotoczyły wzmocnienia siły obronnej państwa, m.in. poprzez założenie w 1765 r. Szkoły Rycerskiej i powołanie Komisji Edukacji Narodowej w 1773 r. – pierwszej w Europie państwowej instytucji oświaty, nadzorującej wszystkie szkoły (z wyjątkiem Szkoły Rycerskiej).
Wreszcie Sejm Wielki, obradujący od 6 października 1788 do 29 maja 1792, podjął wielkie dzieło reform wojska, skarbu państwa, uchwalając dnia 18 kwietnia 1791 r. prawo o miastach. Ukoronowaniem wszystkich tych zmian ustroju państwa była Ustawa Zasadnicza uchwalona 3 maja 1791 r. na Sejmie Czteroletnim.
Wielki dorobek intelektualny i polityczny XVIII-wiecznych reform stał się fundamentem wychowania patriotycznego kolejnych pokoleń Polaków, ale po uchwaleniu Konstytucji Polacy przyjęli ją w bardzo zróżnicowany sposób. Zwolennicy reform chylącego się ku upadkowi państwa widzieli w niej ostatnią deskę ratunku. Znaleźli się też jej zdeklarowani przeciwnicy, którzy dla obalenia dzieła naprawy państwa sprzymierzyli się nawet z obcą potęgą i powołali do życia haniebną Konfederację Targowicką. Po upadku Rzeczypospolitej ujawniła się prawdziwa wartość Konstytucji, która wywarła trwały wpływ na prawo i na świadomość narodową. Była symbolem narodowego trwania i ciągłości myśli państwowej. Również dzisiaj dzieło 3 Maja – choć tak historycznie odległe – pozostaje dla nas ciągle inspirujące. Konstytucja Majowa była bowiem, jak pisał jeden z jej twórców – Hugo Kołłątaj, zwycięstwem gorliwości o dobro publiczne nad egoizmem.
Nasi przodkowie chlubili się zasadą głoszącą, że to nie król rządzi, lecz prawo. Ta zasada odróżniała nasze państwo od innych europejskich monarchii. I choć bywała ona wypaczana, zapisała się w świadomości narodu, stając się ważnym składnikiem charakteru narodowego i polskiej tożsamości.
Rocznica Konstytucji 3 Maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu 29 kwietnia 1919 r. Zlikwidowano je w czasach PRL-u, lecz przywrócono w 1990 r. Stała się ona po rozbiorach symbolem walki o niepodległość Polski. Dla wielu pokoleń Polaków rocznica jej uchwalenia była okazją do manifestowania patriotycznych tradycji
Jakie jest znaczenie Wielkiej Konstytucji dla nas? Najważniejszym obecnie zadaniem moralnym i patriotycznym dla Polaków jest troska o stałe utrwalanie i pogłębianie postawy praworządności i wspieranie praworządności. Dziś bowiem, kiedy mamy już w miarę dojrzałą demokrację, pod płaszczem idei demokratycznych rodzą się skrajne idee, podważające godność pojedynczych osób, uznanych autorytetów moralnych i politycznych a nawet instytucji państwowych. Tymczasem Konstytucja 3 Maja nauczyła nas zabiegania o respektowanie praw wszystkich ludzi, co podkreślał Święty Jan Paweł II mówiąc na spotkaniu z pielgrzymami z Polski w Watykanie w 1983 r. Chociaż niebezpieczeństwo okazało się silniejsze, to przecież Konstytucja przetrwała jako dowód woli życia narodu i stanowienia o sobie. Wskazując zaś na jej dziedzictwo wołał do Polaków: „Niech zapanuje duch miłosierdzia, solidarności, zgody i współpracy oraz autentycznej troski o dobro naszej ojczyzny, Mam nadzieję, ze pielęgnując te wartości społeczeństwo polskie, które od wieków przynależy do Europy, znajdzie właściwe sobie miejsce w strukturach wspólnoty europejskiej, i nie tylko nie zatraci własnej tożsamości ale ubogaci swoją tradycją ten kontynent i cały świat”. On także bardzo silnie związany był z ideą Konstytucji 3 Maja, kształtując swój patriotyzm na jej tradycji. Uznając tę tradycję, Jan Paweł II cenił nie tylko fakty historyczne, ale też siłę prawa stanowionego, regulującego podstawę każdego ustroju, bytu państwowego a nawet wyznania. Sam zasłynął przecież jako wybitny prawodawca, unifikując i kodyfikując prawo kanoniczne, wdrażając postanowienia Soboru Watykańskiego II, odnawiając i porządkując ustawodawstwa. Weselszym zaś akcentem jego myśli o Konstytucji 3 Maja były słowa wypowiedziane 11 czerwca 1999 r. w trakcie swojego spotkania z parlamentarzystami na forum Uroczystego Zgromadzenia Posłów i Senatorów przesłanie, które niejednokrotnie przerywane było długo nie milknącymi brawami. „Wiwat Król, wiwat Naród, wiwat wszystkie stany” – powiedział Jan Paweł II po kolejnych oklaskach, odwołując się bezpośrednio do wydarzeń historycznych i atmosfery panującej po uchwaleniu Wielkiej Konstytucji. Takiego go zapamiętaliśmy i kochamy.
Konstytucja 3 Maja nie była stworzona dla instytucji państwowych, króla czy obozu reformatorów, lecz dla wszystkich Polaków, bez znaczenia dla stanu i zamożności. Wyraziła się w niej myśl, że każdy człowiek ma znaczenie dla społeczeństwa i państwa, jest dla nich ważny i odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu organizmu państwowego. Dziś możemy i powinniśmy czerpać z niej idee wolności i nadrzędne wartości, jakimi są prawa człowieka i inne fundamenty ustroju naszego państwa.
PD
=======================================================================
